Otto Alexander Lämmerhirt urodził się 28 czerwca 1867 roku w Neusalz an der Oder / Nowej Soli w rodzinie lekarza Carla Lämmerhirta i jego żony Emmy. We wczesnej młodości, zdradzając talent artystyczny, rysował i malował nadodrzańskie widoki rodzimej okolicy (Neusalz an der Oder / Nowa Sól, Beweringen/ Bobrowniki, Carolath / Siedlisko). Naukę malarskiego rzemiosła podjął w klasie pejzażu w Königlich-Pruessische Akademie der Künste / Królewsko-Pruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Był uczniem Eugena Brachta i Hansa Gudego, istotny wpływ na ukszatałtowanie się indywidualnego stylu artysty miały także dzieła wybinego marynisty związanego z szkołą düsseldorfską – Andreasa Achenbacha. Po studiach Otto Lämmerhirt osiadł w Berlinie. W latach 1898–1919 regularnie uczestniczył w dorocznych edycjach Grosse Berliner Kunstausstellung / Wielkiej Berlińskiej Wystawy Sztuki. W poszukiwaniu tematów i motywów dla swoich pejzaży, głównie marynistycznych, odbywał liczne podróże nad Bałtyk. Często w okresie wakacyjnym powracał także w swe rodzinne strony – do Nowej Soli. Lämmerhirt, w nowoczesny sposób posłgując się plamą barwną, fakturą, swobodnie operując kolorem i światłem starał się w swoich marinach uchwycić siłę morskiego żywiołu oraz piękno bałtyckiego wybrzeża. Na swych płótnach utrwalał widoki portów, statków, malowniczych zakątków bałtyckich wysp (Bornholmu, Rugii, Uznamu). W 1935 roku 68-letni artysta przebywał w Zingst nieopodal Stralsundu. Mieszkając w tamtejszym ośrodku wypoczynkowym należącym do NSDAP-SA, obsługując maszynkę spirytusową do gotowania, wywołał pożar i zginął w jego płomieniach. Zmarł 10 marca 1935 roku, został pochowany na cmentarzu w Zingst.

Wybrane prace artysty: